آیه ۱۰ سوره معارج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره معارج''' دهمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۰ سوره معارج''' دهمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات قبل که درباره برپایی [[قیامت]] و دگرگونی و برهم خوردن نظام دنیایی بود؛ از این آیه به بعد، به شرح وضعیت روز قیامت و احوال انسان‌ها در دنیای آخرت و حیات جدیدشان پرداخته شده است. عدم توجه انسان به دوستان صمیمی و خویشاوندانش به خاطر ترس از حسابرسی اعمال، اولین نکته‌ای است که در آین آیه به آن اشاره شده است. مفهوم [[آیه ۳۷ سوره عبس]] نظیر این آیه می‌باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات قبل که درباره برپایی قیامت و دگرگونی و برهم خوردن نظام دنیایی بود؛ از این آیه به بعد، به شرح وضعیت روز قیامت و احوال انسان‌ها در دنیای آخرت و حیات جدیدشان پرداخته شده است. عدم توجه انسان به دوستان صمیمی و خویشاوندانش به خاطر ترس از حسابرسی اعمال، اولین نکته‌ای است که در آین آیه به آن اشاره شده است. به گزارش مکارم، درباره واژه «لا یسأل» دو تفسیر بیان شده است: اول اینکه عدم پرسش از حال یکدیگر به این جهت است که وضعیت همه از چهره‌هایشان پیداست و دیگر نیاز به پرسش نیست. دوم اینکه عدم درخواست برای پذیرش مسئولیت عمل یکدیگر نیز به این خاطر است که چنین کاری در آن روز ممکن نیست و البته به عقیده مکارم تفسیر اول بهتر و مناسب‌تر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | معارج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۴ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره معارج دهمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات قبل که درباره برپایی قیامت و دگرگونی و برهم خوردن نظام دنیایی بود؛ از این آیه به بعد، به شرح وضعیت روز قیامت و احوال انسان‌ها در دنیای آخرت و حیات جدیدشان پرداخته شده است. عدم توجه انسان به دوستان صمیمی و خویشاوندانش به خاطر ترس از حسابرسی اعمال، اولین نکته‌ای است که در آین آیه به آن اشاره شده است. مفهوم آیه ۳۷ سوره عبس نظیر این آیه می‌باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هیچ خویشاوندی از (حال) خویشاوندی دیگر نمی‌پرسد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هیچ خویشاوندی از حال خویشاوندی نپرسد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات قبل که درباره برپایی قیامت و دگرگونی و برهم خوردن نظام دنیایی بود؛ از این آیه به بعد، به شرح وضعیت روز قیامت و احوال انسان‌ها در دنیای آخرت و حیات جدیدشان پرداخته شده است. عدم توجه انسان به دوستان صمیمی و خویشاوندانش به خاطر ترس از حسابرسی اعمال، اولین نکته‌ای است که در آین آیه به آن اشاره شده است. به گزارش مکارم، درباره واژه «لا یسأل» دو تفسیر بیان شده است: اول اینکه عدم پرسش از حال یکدیگر به این جهت است که وضعیت همه از چهره‌هایشان پیداست و دیگر نیاز به پرسش نیست. دوم اینکه عدم درخواست برای پذیرش مسئولیت عمل یکدیگر نیز به این خاطر است که چنین کاری در آن روز ممکن نیست و البته به عقیده مکارم تفسیر اول بهتر و مناسب‌تر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره معارج»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
