آیه ۹۴ سوره واقعه: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۴ سوره واقعه''' نود و چهارمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۹۴ سوره واقعه''' نود و چهارمین [[آیه]] از پنجاه و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. «ورود به [[جهنم]]» [[عذاب]] و کیفری است که در این آیه برای «[[اصحاب شمال]]» در [[آخرت]] بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه جهنم را به عنوان جایگاه و ورود به آن را سرنوشت «اصحاب الشمال» معرفی کرده است. به گزارش مکارم، عبارت «تصلیة جحیم» اشاره به عذاب [[قیامت]] این دسته از انسانها در [[آخرت]] است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۵|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | واقعه | ||||
تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
شماره آیه | ۹۴ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۴ سوره واقعه نود و چهارمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. «ورود به جهنم» عذاب و کیفری است که در این آیه برای «اصحاب شمال» در آخرت بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (سرانجامش) در افتادن به دوزخ است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ورود به جهنم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه جهنم را به عنوان جایگاه و ورود به آن را سرنوشت «اصحاب الشمال» معرفی کرده است. به گزارش مکارم، عبارت «تصلیة جحیم» اشاره به عذاب قیامت این دسته از انسانها در آخرت است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۳۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.