آیه ۲۳ سوره تکویر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تکویر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره تکویر بیست و سومین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه مباحث پیشین، به دیده شدن جبرئیل توسط پیامبر اسلام اشاره شده است که گفته شده پیامبر جبرئیل را در شمایل اصلیش دو بار مشاهده کرده است: یکی در زمان آغاز بعثت که جبرئیل در افق بالا ظاهر شد؛ درحالیکه تمامی شرق و غرب عالم را پوشانده بود. بار دوم در ماجرای معراج بود که پیامبر او را در آسمان‌های بالا با همان صورت اصلی دید و آیه مورد بحث را نیز اشاره به آن می‌دانند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به‌راستی (او) آن (فرشته) را در کرانة آشکار آسمان دید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به راستی او [جبرئیل] را در افق آشکار دیده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه مباحث پیشین، به دیده شدن جبرئیل توسط پیامبر اسلام اشاره شده است که گفته شده پیامبر جبرئیل را در شمایل اصلیش دو بار مشاهده کرده است: یکی در زمان آغاز بعثت که جبرئیل در افق بالا ظاهر شد؛ درحالیکه تمامی شرق و غرب عالم را پوشانده بود. بار دوم در ماجرای معراج بود که پیامبر او را در آسمان‌های بالا با همان صورت اصلی دید و آیه مورد بحث را نیز اشاره به آن می‌دانند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۵۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۹۶–۱۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تکویر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
