آیه ۳ سوره واقعه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | واقعه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۶ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره واقعه سومین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دگرگونی همه عالم هستی و از جمله انسان‌ها در آستانه قیامت اشاره دارد که با وقوع این حادثه، برخی گروه‌ها پایین آورده شده و گروه‌هایی را بالا می‌برند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(گروهی را) پایین می‌آورد (و گروهی را) بالا می‌برد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هم فرو دارنده[ی کافران] است و هم فرادارنده[ی مؤمنان]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آستانه قیامت حوادثی عظیم به وقوع می‌پیوندد که یکی از آنها «خافضه رافعه» است. به این معنا که گروهی از انسان‌ها (مستکبران و ظالمان) سقوط می‌کنند و مستضعفان و مؤمنان صالح به جایگاه رفیع و بالایی برده می‌شوند. سپس مکارم در ادامه روایتی را از علی بن الحسین امام چهارم شیعیان در تفسیر این آیه می‌آورد: «رستاخیز خافضه است؛ چراکه به خدا سوگند دشمنان خدا را در آتش ساقط می‌کند و رافعه است؛ چراکه به خدا سوگند دوستان خدا را در بهشت بالا می‌برد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۸۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱۹۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره واقعه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۴۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
