بدون تصویر

آیه ۱۵ سوره واقعه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۳ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۵ سوره واقعه
مشخصات قرآنی
نام سورهواقعه
تعداد آیات سوره۹۶
شماره آیه۱۵
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۵ سوره واقعه پانزدهمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. از این آیه تا آیه ۲۶ سوره به شرح و معرفی نعمتهای سابقون مقرب درگاه خداوند پرداخته که این نعمت‌ها را در ۷ بخش توصیف کرده است. اولین نعمتی که در اینجا گفته شده، «تخت‌هایی هستند که در یک صف و کنار یکدیگر به‌هم پیوسته‌اند.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ آیهٔ ۱۵ از سورهٔ ۵۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بر تخت‌های گوهرنشان (خواهند نشست)»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بر تختهای گوهرنشان‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به نخستین نعمتی را که سابقون مقرب از آن برخوردار هستند اینگونه اشاره می‌کند: «آنها بر تخت‌هایی که صف کشیده و به هم پیوسته‌اند؛ قرار دارند.» به گزارش مکارم، «سرر» جمع سریر و از ماده (سرور) به معنای تخت‌هایی است که صاحبان نعمت در مجالس سرور و دوستی بر آنها می‌نشینند و «موضون» از ماده (وضن) در اصل به معنای بافتن زره است و در اینجا منظور تخت‌هایی است که کاملاً در کنار هم قرار گرفته و به هم وصل هستند. به گزارش وی، ساختمان این تخت‌ها و نحوه قرار گرفتن‌شان نشان از مجلس انس و شادمانی و سروری دارد که با هیچ زبان و بیانی قابل وصف نیست و تنها نشان‌دهنده این است که یکی از مهم‌ترین لذات آنجا همین جلسات انس و همنشینی‌های دوستانه است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.