بدون تصویر

آیه ۵۰ سوره واقعه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۷ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۰ سوره واقعه
مشخصات قرآنی
نام سورهواقعه
تعداد آیات سوره۹۶
شماره آیه۵۰
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۰ سوره واقعه پنجاهمین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به حشر عمومی تمامی انسان‌ها در یک روز است که همگی برای رسیدگی به اعمال مجتمع می‌شوند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ آیهٔ ۵۰ از سورهٔ ۵۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«همانا در موعد روزی معیّن گردآورده می‌شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«برای موعد روزی معین گرد آیند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه اشاره دارد به این مطلب که تمام انسان‌ها در یک روز و همراه هم زنده و جمع می‌شوند و در آن روز به اعمال همگی رسیدگی می‌گردد. به گزارش مکارم، حشر عمومی همه انسان‌ها در یک روز، در آیات دیگر قرآن نیز بیان شده و این نظر که قیامت در زمان‌های متعدد و برای هر امتی جداگانه باشد؛ نظری اشتباه و مخالف با منطق قرآن است. به گزارش وی، «میقات» از ماده (وقت) به معنای زمانی است برای انجام کار یا وعده‌ای تعیین شده.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.