بدون تصویر

آیه ۱ سوره نازعات

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۹ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها) (←‏شأن نزول و ترتیب)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱ سوره نازعات
مشخصات قرآنی
نام سورهنازعات
تعداد آیات سوره۴۶
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره نازعات یکمین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیات پنج‌گانه اول این سوره، به پنج موضوع مهم سوگند یاد شده است. مصادیق عبارت «نازعات» در آیه اول، مورد اختلاف مفسران قرار گرفته و برای آن سه تفسیر متفاوت وجود دارد. فرشتگان، ستارگان آسمان و جنگجویان یا اسبان مجاهدان در راه خدا مصادیقی هستند که مفسران بیان کرده‌اند که از میان آنها با توجه به روایتی از علی بن ابی‌طالب، «نازعات» را فرشتگانی معرفی می‌کند که جان کافران را به هنگام مرگ به سختی و با شدت از بدنهایشان بیرون می‌کشند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا آیهٔ ۱ از سورهٔ ۷۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، سوگند به فرشتگانی که به سختی جان (کافران را) می‌ستانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، سوگند به فرشتگانی که در گرفتن جان [کافران‌] به سختی کوشند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات پنج‌گانه اول این سوره، به پنج موضوع مهم سوگند یاد شده است. مصادیق عبارت «نازعات» در آیه اول، مورد اختلاف مفسران قرار گرفته و برای آن سه تفسیر متفاوت وجود دارد. فرشتگان، ستارگان آسمان و جنگجویان یا اسبان مجاهدان در راه خدا مصادیقی هستند که مفسران بیان کرده‌اند که از میان آنها با توجه به روایتی از علی بن ابی‌طالب، نازعات را فرشتگانی معرفی می‌کند که جان کافران را به هنگام مرگ به سختی و با شدت از بدن‌هایشان بیرون می‌کشند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.