آیه ۲۹ سوره تکویر

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۹ سوره تکویر
مشخصات قرآنی
نام سورهتکویر
تعداد آیات سوره۲۹
شماره آیه۲۹
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره تکویر بیست و نهمین آیه از هشتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است كه هيچ نيازى در پيمودن راه زندگی به خداوند و توفيق الهى ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع اين دو آيه مساله «امر بين الامرين» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است، و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد؛ ازجانب خدا است لذا او دائما نيازمند به خالق خویش است و از سوى ديگر به دلیل آزادى و اختيارش تعهد و مسئوليت هم دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۸۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«درحالیکه نمی‌توانید بخواهید مگر آن‌ که خدا، پروردگار جهانیان بخواهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و نخواهید مگر آنچه خداوند، که پروردگار جهانیان است، بخواهد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه در پی دفع توهمی است که می‌گوید: «انسان چنان آزاد است كه هيچ نيازى در پيمودن راه زندگی به خداوند و توفيق الهى ندارد.» بلکه چنین نیست و از مجموع اين دو آيه مساله «امر بين الامرين» به‌دست می‌آید که انسان در اعمال خود نه مجبور است و نه صد در صد آزاد. او هر چه دارد ازجانب خدا است؛ لذا او دائما نيازمند به خالق خویش است و از سوى ديگر به دلیل آزادى و اختيارش تعهد و مسئوليت هم دارد. همچنین تعبير به «رَبُّ الْعالَمِينَ‌» نشان‌دهنده این نکته است كه مشيت الهى نيز در مسير تربيت و تكامل انسان و همه جهانيان است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکویر، هشتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره تکویر، یک آیه (آیه ۲۸ سوره تکویر) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.