آیه ۳۵ سوره معارج
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | معارج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۴ | ||||
| شماره آیه | ۳۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۵ سوره معارج سی و پنجمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به سرانجام و جایگاه نیکوی نمازگزاران اشاره شده است که برطبق متن آیه این مومنان نمازگزار در بهشت جای دارند؛ درحالیکه از آنان با کرامت و بزرگواری پذیرایی می‌شود و گرامی داشته می‌شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اینان در باغ‌هایی گرامی داشته می‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان در بوستانهایی، گرامی داشته شده‌اند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به سرانجام و جایگاه نیکوی نمازگزاران اشاره شده است که برطبق متن آیه این مومنان نمازگزار در بهشت جای دارند؛ درحالیکه از آنان با کرامت و بزرگواری پذیرایی می‌شود و گرامی داشته می‌شوند. به عقیده مکارم، دو تعبیر «جنات» و «مکرمون» اشاره به نعمت‌های مادی و معنوی دارد که این گروه در قیامت از آن نعمات بهره‌مند خواهند شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۴۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره معارج»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
