بدون تصویر

آیه ۲۰ سوره معارج

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۰ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۰ سوره معارج
مشخصات قرآنی
نام سورهمعارج
تعداد آیات سوره۴۴
شماره آیه۲۰
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۰ سوره معارج بیستمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. بی‌تابی کردن انسان به هنگام رسیدن شر و بدی به او، دومین صفت ناپسندی است که در این آیه به آن اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا آیهٔ ۲۰ از سورهٔ ۷۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«هرگاه به او مصیبت رسد بی‌تاب و بی‌قرار می‌گردد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چون شر به او رسد، بی‌تاب است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بی‌تابی کردن انسان به هنگام رسیدن شر و بدی به او، دومین صفت ناپسندی است که در این آیه به آن اشاره شده است. به گزارش او، با توجه به آیه قبل، انسان‌های حریص در سختی‌ها کم طاقتند و بسیار بی‌تابی می‌کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.