آیه ۸۲ سوره واقعه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۲ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۲ سوره واقعه
مشخصات قرآنی
نام سورهواقعه
تعداد آیات سوره۹۶
شماره آیه۸۲
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۲ سوره واقعه هشتاد و دومین آیه از پنجاه و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. این آیه نیز خطاب به مشرکان و منکران دین و قرآن است و لحن آن همراه با سرزنش. به آنها گفته می‌شود: «شما به جای اینکه شکرگزار نعمت‌ها و روزی‌های الهی (خصوصا نعمت قرآن) باشید؛ آن را تکذیب می‌کنید؟!»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ آیهٔ ۸۲ از سورهٔ ۵۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و (سپاس) روزی خود را دروغ انگاشتن (روزی‌دهنده) قرار می‌دهید؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و سپاس روزیتان را چنان کرده‌اید که [آن را] انکار می‌کنید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیه قبل، قرآن به مشرکان و منکران دین با لحن سرزنش‌آمیزی می‌گوید: «شما به جای اینکه شکرگزار نعمات خداوند باشید؛ آن را تکذیب می‌کنید؟!» به گزارش مکارم، دو تفسیر دیگر نیز برای آیه عنوان شده است: در تفسیر نخست گفته شده، منظور این است که بهره شما از قرآن تنها تکذیب است. درحالیکه تفسیر دوم می‌گوید: شما تکذیب را وسیله رزق و معاش خود قرار داده‌اید. به باور مکارم، تفسیر اول از این دو تفسیر اخیر مناسب‌تر و با شأن نزول آیه سازگارتر و هماهنگ‌تر است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره واقعه، پنجاه و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طه و پیش از سوره شعراء نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۸۱ و ۸۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره واقعه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.