آیه ۱۰ سوره جمعه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جمعه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره جمعه دهمین آیه از شصت و دومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به مسلمانان دستور داده می‌شود که پس از اقامه نماز جمعه پراکنده شوند و در پی طلب فضل الهی بروند و بسیار خدا را یاد کنند تا به این وسیله رستگار شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن‌گاه چون نماز گزارده شد، در زمین پراکنده شوید و از فضل خدا بجوئید و خداوند را بسیار یاد کنید تا شما رستگار شوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس چون نماز گزارده شود، در زمین پراکنده شوید [و به راه خود بروید] و [روزی خود] از بخشش الهی بجویید، و خداوند را بسیار یاد کنید، باشد که رستگار شوید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه فرمان داده است که مردم پس از پایان یافتن نماز جمعه به دنبال کسب و کار و طلب روزی بروند که بنابه نظر برخی مفسران، تحصیل روزی پس از نماز جمعه برکت دارد و مطلوب است. به گزارش مکارم، جمله «ابتغوا من فضل‌الله» یا عبارات شبیه آن در قرآن، غالباً به معنای طلب روزی و تجارت است ولی مشخص است که مفهوم این عبارات گسترده بوده و از دیدگاه بعضی می‌توان آن را به عیادت مریض، دیدار مؤمن، تحصیل علم و سایر امور خیر نیز تفسیر کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جمعه، شصت و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره صف و پیش از سوره فتح نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۵۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۲۷–۱۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جمعه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
