آیه ۲۰ سوره مجادله
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مجادله | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۲ | ||||
شماره آیه | ۲۰ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۰۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره مجادله بیستمین آیه از پنجاه و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه دشمنان خدا و پیامبرش جزو ذلیلترین افراد محسوب شدهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَٰئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان کسانیکه با خدا و پیغمبرش دشمنی میکنند از زمرة پستترین و خوارترین (مردمان) خواهند بود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان کسانی که با [امر] خداوند و پیامبر او مخالفت میکنند، اینان از زمره فرومایگانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه نشانه دیگری از دشمنان اسلام بیان میشود که برطبق متن آیه، آنان ذلیلترین افراد هستند و سرنوشت قطعی آنان شکست و نابودی خواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مجادله، پنجاه و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و پنجاهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره منافقون و پیش از سوره حجرات نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره مجادله، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۹۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۳۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۴۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مجادله»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.