آیه ۲۳ سوره جن
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | جن | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۲۳ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره جن بیست و سومین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه وظیفه پیامبر اسلام، ابلاغ فرمان از سوی خدا و رساندن رسالتهای او دانسته شده و در پایان آیه تذکر داده میشود که هر کس خدا و رسولش را نافرمانی کند؛ در آتش جهنم جاودانه و ابدی خواهد بود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(بگو:) تنها (میتوانم) پیامی از جانب خداوند و رسالتهای او را به انجام میرسانم و هرکس از (فرمان) خداوند و رسول او سرپیچی کند بیگمان آتش جهنم را خواهد داشت که در آن جاودانه خواهد ماند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[در اختیار ندارم] مگر پیامی از جانب خداوند و رسالت او، و هر کس از خداوند و پیامبر او سرپیچی کند، او راست آتش دوزخ که جاودانه در آن ماند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه وظیفه پیامبر اسلام، ابلاغ فرمان از سوی خدا و رساندن رسالتهای او دانسته شده و در پایان آیه تذکر داده میشود که هر کس خدا و رسولش را نافرمانی کند؛ در آتش جهنم جاودانه و ابدی خواهد بود. به گزارش مکارم، برخی عقیده دارند که «ابلاغ» به معنی رساندن فرمانهای خداوند و «رسالات» به معنای اجرای آنهاست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۳۲–۱۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.