آیه ۷ سوره جن
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره جن هفتمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه ادامه سخنان مؤمنان جن آمده است که آنان برای تبلیغ یاران خود، از طرق مختلف آنها را به اسلام و قرآن دعوت می‌کردند و می‌گفتند: «گروهی از انسان‌ها مانند شما گمان می‌کردند که خداوند هیچ انسانی را (بعد از موسی و عیسی) مبعوث نمی‌کند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنان - چنانکه شما پنداشتید - گمان بردند که هرگز خداوند کسی را برنمی‌گیزند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنان نیز می‌پنداشتند همچنانکه شما می‌پندارید که خداوند هرگز کسی را [به حشر یا پیامبری] بر نمی‌انگیزد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه ادامه سخنان مؤمنان جن آمده است که آنان برای تبلیغ یاران خود از طرق مختلف آنها را به اسلام و قرآن دعوت می‌کردند و می‌گفتند: «گروهی از انسان‌ها مانند شما گمان می‌کردند که خداوند هیچ انسانی را (بعد از موسی و عیسی) مبعوث نمی‌کند.» مکارم در تقسیر آیه آورده است که منظور مؤمنان جن این بود که مشرکان به انکار قرآن و نبوت پیامبر اسلام پرداختند؛ درحالیکه اگر آنها نیز مانند ما به آیات قرآن گوش می‌دادند؛ حقانیت آن را می‌فهمیدند و راه کفر را رها می‌کردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۱۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
