بدون تصویر

آیه ۶ سوره انشقاق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶ سوره انشقاق
مشخصات قرآنی
نام سورهانشقاق
تعداد آیات سوره۲۵
شماره آیه۶
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره انشقاق ششمین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مخاطب این آیه همه انسان‌ها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنج‌ها و سختی‌ها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارت‌ها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت اخروی و کسب رضایت پروردگار باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۸۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ای انسان! تو پیوسته با تلاش بی‌امان و رنج فراوان به‌سوی پروردگار خود رهسپاری و سرانجام او را ملاقات خواهی کرد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«هان ای انسان تو در راه پروردگارت سخت کوشیده‌ای [و رنج برده‌ای‌] و به لقای او نایل خواهی شد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که مخاطب این آیه همه انسان‌ها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنج‌ها و سختی‌ها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارت‌ها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت اخروی و کسب رضایت پروردگار باشد. بنابه نظر مفسران تعبیر به «ملاقات پروردگار» در آیه اشاره به این نکته است که این سختی‌ها تا پایان یافتن زندگی و حیات دنیایی انسان ادامه دارد. شبیه این تعبیر در آیات ۴۲ سوره نجم و ۱۸ سوره فاطر نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.