بدون تصویر

آیه ۹ سوره بروج

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۹
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره بروج نهمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دو وصف دیگر از خدای یکتا اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمان‌ها و زمین و دیگری شاهد و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر مفسران، این آیات بشارتی برای مؤمنان است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای کافران و دشمنان مؤمنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعاً در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر گناهان و ظلم و ستم‌هایشان خواهد رساند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«خدایی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن اوست، و خداوند بر همه چیز گواه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کسی که فرمانروایی آسمانها و زمین او راست، و خداوند بر همه چیز گواه است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه به دو وصف دیگر از خدای یکتا اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمان‌ها و زمین و دیگری شاهد و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر مفسران، این آیات بشارتی برای مؤمنان است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای کافران و دشمنان مؤمنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعاً در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر گناهان و ظلم و ستم‌هایشان خواهد رساند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.