آیه ۲۷ سوره مطففین
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مطففین | ||||
تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
شماره آیه | ۲۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۷ سوره مطففین بیست و هفتمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث، به شراب طهوری که با «تسنیم» آمیخته شده است؛ اشاره دارد. بنابه نقل برخی روایات، این شراب پاکیزه بهشت جزای کسانی است که در دنیا از نوشیدن شراب مستیآور آن خودداری میکنند یا پاداش کسانی است که در روزهای گرم تابستان روزه میگیرند یا مؤمن تشنهای را سیراب میکنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آمیزة آن از تسنیم است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آمیزه آن از تسنیم است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که آیه مورد بحث، به شراب طهوری که با «تسنیم» آمیخته شده است؛ اشاره دارد. به گزارش او، «تسنیم» در لغت به معنای چشمهای است که از بالا به پایین فرومیریزد. در مورد مکان سرچشمه آن بعضی گفتهاند که در طبقات بالای بهشت قرار دارد یا به نظر برخی دیگر این چشمه از آسمان بهشت به پایین فرومیریزد. بنابه نقل برخی روایات، این شراب پاکیزه بهشت، جزای کسانی است که در دنیا از نوشیدن شراب مستیآور آن خودداری میکنند یا پاداش کسانی است که در روزهای گرم تابستان روزه میگیرند یا مؤمن تشنهای را سیراب میکنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.