سوره نوح
نوح | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۷۱ | ||||
جزء | ۲۹ | ||||
شمار آیهها | ۲۸ | ||||
شمار واژهها | ۲۲۴ | ||||
شمار حرفها | ۹۶۵ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره نوح هفتاد و یکمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و از نظر ترتیب نزول مشهور نیز هفتاد و یکمین سوره است که پیش از سوره ابراهیم و پس از سوره نحل نازل شده است. تعداد آیات این سوره در نزد کوفیان ۲۸، بصریان و شامیان ۲۹ و حجازیان ۳۰ آیه است و ۲۲۴ یا ۲۲۷ کلمه و ۹۲۹، ۹۵۹ یا ۹۶۵ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سورههای مکی قرآن که هیچ یک از آیاتش منسوخ نیست. از نظر کمیت از سورههای مفصل و از نوع طوال آن است که در بخشی از یک حزب قرآن قرار دارد.[۱]
نامگذاری
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، در این سوره به بخشی از زندگی نوح و قومش اشاره شده که در آیات آن به دعوت پیامبری او و موضعگیریهای مخالفانش و درگیری میان حق و باطل پرداخته شده است. به همین جهت این سوره به «سوره نوح» شهرت دارد.[۲]
شأن نزول و ترتیب
این سوره در ترتیب نزول و در مصحف کنونی هفتاد و یکمین سوره قرآن است که در مکه و پیش از هجرت نازل شده است. به گزارش منابع اسلامی، نزول این سوره پیش از سوره ابراهیم و پس از سوره نحل بوده است.[۳]
محتوا و ساختار
تعداد آیات این سوره در نزد کوفیان ۲۸، بصریان و شامیان ۲۹ و حجازیان ۳۰ آیه است و ۲۲۴ یا ۲۲۷ کلمه و ۹۲۹، ۹۵۹ یا ۹۶۵ حرف دارد. موضوع اصلی سوره، شرح بخشی اززندگی نوح است که به دعوت پیامبریاش و عکسالعمل قوم نوح در برابر او پرداخته شده است. در این سوره به سرنوشت قوم نوح که به نفرین او گرفتار و همگی غرق شدند؛ اشاره شده است. مهمترین مطالب سوره نوح عبارت است از: بیان سرگذشت نوح و نصایح او برای قومش، نشانههای توحید، اسرار خلقت و شمارش نعمتهای الهی از زبان نوح، تأکید نوح به تقوا و اطاعت از خداوند و دعای نوح.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نوح». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.