آیه ۲۲ سوره انشقاق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انشقاق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره انشقاق بیست و دومین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به اصرار کافران در انکار معاد اشاره دارد. بنابه نظر مفسران، اصرار آنها بر تکذیب قیامت به علت تعصب و تقلیدهای کورکورانه از اجداد و حفظ منافع مادیشان بوده است نه اینکه از جانب حق، دلیل و حجت روشنی به آنها نرسیده باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بلکه کافران تکذیب می‌کنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بلکه کافران انکار می‌ورزند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به اصرار کافران در انکار معاد اشاره دارد. بنابه نظر مفسران، اصرار آنها بر تکذیب قیامت به علت تعصب و تقلیدهای کورکورانه از اجداد و حفظ منافع مادیشان بوده است نه اینکه از جانب حق، دلیل و حجت روشنی به آنها نرسیده باشد. تعبیر «یکذّبون» که به صورت فعل مضارع آمده است؛ دلالت بر استمرار دارد و نشان‌دهنده اصرار آنها بر لجاجت و دشمنی‌شان با پیامبران الهی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۰۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۱۸–۳۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشقاق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
