آیه ۲۲ سوره بروج
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بروج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره بروج بیست و دومین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه این سوره، به جایگاه بلند قرآن اشاره می‌شود. براساس متن آیه، این کتاب آسمانی در لوحی نوشته شده است که از گزند و دسترسی نا اهلان و شیاطین در امان است. این واژه به عنوان یکی از ویژگی‌های قرآن تنها در این سوره آمده و شبیه و مکمل مضمون آن نیز در آیات ۳۹ سوره رعد و ۵۹ سوره انعام ذکر شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در لوح محفوظ (حای دارد)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در لوحی محفوظ»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آخرین آیه این سوره، به جایگاه بلند قرآن اشاره می‌شود. براساس متن آیه، این کتاب آسمانی در لوحی نوشته شده است که از گزند و دسترسی نا اهلان و شیاطین در امان است. «لوح» در لغت صفحه عریضی گفته می‌شود که بر آن چیزی می‌نویسند. در اینجا منظور از آن صفحه‌ای است که بر آن آیات قرآن نگاشته شده است؛ ولی با الواحی که در میان ما وجود دارد، تفاوت دارد. چنان‌که براساس حدیثی به نقل از ابن‌عباس، «لوح محفوظ» لوحی است که طول آن به اندازه فاصله زمین تا آسمان و عرض آن به اندازه فاصله مشرق و مغرب است. این واژه به عنوان یکی از ویژگی‌های قرآن تنها در این سوره آمده و شبیه و مکمل مضمون آن نیز در آیات ۳۹ سوره رعد و ۵۹ سوره انعام ذکر شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۱۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۱۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۵۳–۳۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بروج»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
