آیه ۲۶ سوره مطففین
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مطففین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۶ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره مطففین بیست و ششمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به این مطلب اشاره شده است که مُهر ظرف‌های شراب و نوشیدنی ابرار و نیکوکاران در بهشت با عطر مشک است؛ بر خلاف دنیا که در گذشته معمولاً مُهر ظرف‌ها را با گِل می‌ساختند. بعضی مفسران در تفسیر «خِتامه» آن را خوشبویی دهان بهشتیان پس از نوشیدن شراب طهور دانسته‌اند؛ به این معنا که دهانشان بوی عطر مشک می‌دهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مُهر دربند آن از مشک است و راغبان باید به همین (شراب ناب) رغبت کنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که مهر آن از مشک است و در این راه است که رقابت‌کوشان باید به رقابت کوشند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به این مطلب اشاره شده است که مُهر ظرف‌های شراب و نوشیدنی ابرار و نیکوکاران در بهشت با عطر مشک است؛ بر خلاف دنیا که در گذشته معمولاً مُهر ظرف‌ها را با گِل می‌ساختند. بعضی مفسران در تفسیر «خِتامه» آن را خوشبویی دهان بهشتیان پس از نوشیدن شراب طهور دانسته‌اند؛ یعنی دهانشان بوی عطر مشک می‌دهد. در پایان آیه عبارت «فلیتنافس المتنافسون» نشان می‌دهد که بهشتیان برای نوشیدن این شراب‌ها با یکدیگر مسابقه می‌دهند و سعی می‌کنند که از هم پیشی بگیرند. شبیه این تعبیر در آیات ۲۱ سوره حدید و ۱۳۳ سوره آل‌عمران نیز آمده است. به اعتقاد مکارم، این عبارات قرآن یکی از جنبه‌های زیبای بلاغی آن است و بهترین تشویق انسان‌هاست که برای رسیدن به این نعمت‌ها و پاداش‌ها از طریق ایمان و انجام اعمال صالح تلاش کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۷۶–۲۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
