آیه ۹ سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره جن''' نهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹ سوره جن''' نهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، [[مؤمنان]] [[جن]] به استراق سمعشان در آسمان‌ها اشاره می‌کنند. آنها با شگفتی از وضعیت جدیدشان می‌گویند: «ما قبلاً در آسمان‌ها به استراق سمع می‌نشستیم و اخباری را که از آن اطلاع پیدا می‌کردیم به یاران خود می‌گفتیم؛ اما اکنون اگر کسی بخواهد این کار را بکند با شهابی مورد هدف قرار می‌گیرد.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، آنها فهمیده بودند که با ظهور [[محمد|پیامبر جدید]]، دوران شیطنت آنها به پایان رسیده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، مؤمنان جن به استراق سمعشان در آسمان‌ها اشاره می‌کنند. آنها با شگفتی از وضعیت جدیدشان می‌گویند: «ما قبلاً در آسمان‌ها به استراق سمع می‌نشستیم و اخباری را که از آن اطلاع پیدا می‌کردیم به یاران خود می‌گفتیم؛ اما اکنون اگر کسی بخواهد این کار را بکند با شهابی مورد هدف قرار می‌گیرد.» به گزارش مکارم، آنها فهمیده بودند که با ظهور پیامبر جدید، دوران شیطنت آنها به پایان رسیده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۱۱–۱۱۲|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره جن نهمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، مؤمنان جن به استراق سمعشان در آسمان‌ها اشاره می‌کنند. آنها با شگفتی از وضعیت جدیدشان می‌گویند: «ما قبلاً در آسمان‌ها به استراق سمع می‌نشستیم و اخباری را که از آن اطلاع پیدا می‌کردیم به یاران خود می‌گفتیم؛ اما اکنون اگر کسی بخواهد این کار را بکند با شهابی مورد هدف قرار می‌گیرد.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، آنها فهمیده بودند که با ظهور پیامبر جدید، دوران شیطنت آنها به پایان رسیده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(پیش از این) در گوشه‌های آسمان برای استراق سمع می‌نشستیم ولی اگر کسی اکنون گوش فرا دهد برای خود شبهای آماده می‌یابد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ما خود در نشستنگاههایی برای [دزدیده] شنیدن از آن می‌نشستیم، اما اکنون هر کس گوش بسپارد، شهابی در کمین خود یابد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، مؤمنان جن به استراق سمعشان در آسمان‌ها اشاره می‌کنند. آنها با شگفتی از وضعیت جدیدشان می‌گویند: «ما قبلاً در آسمان‌ها به استراق سمع می‌نشستیم و اخباری را که از آن اطلاع پیدا می‌کردیم به یاران خود می‌گفتیم؛ اما اکنون اگر کسی بخواهد این کار را بکند با شهابی مورد هدف قرار می‌گیرد.» به گزارش مکارم، آنها فهمیده بودند که با ظهور پیامبر جدید، دوران شیطنت آنها به پایان رسیده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۶۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۱۱–۱۱۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
