آیه ۴۲ سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع بهشت، +رده:آیه‌های با موضوع نعمت (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۲ سوره صافات''' چهل و دومین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴۲ سوره صافات''' چهل و دومین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به نعمت‌های بهشتی برای عبادالله مخلصین اشاره شده و بهشتیان همچون مهمانان گرامی از میوه‌ها و احترام برخوردارند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، خداوند به ذکر نعمت‌های بهشتی برای «عبادالله مخلصین» پرداخته و پیش از هر چیز به میوه‌های رنگارنگ و متنوع اشاره می‌کند که در اختیار بهشتیان قرار می‌گیرد. سپس از احترام و کرامتی که به آن‌ها اختصاص یافته سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این پذیرایی به مانند حیوانات نیست که غذا برایشان ریخته شود، بلکه آنان همچون میهمانان ارزشمند و گرامی مورد تکریم و احترام قرار می‌گیرند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۲|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع بهشت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]] | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صافات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
| شماره آیه | ۴۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۲ سوره صافات چهل و دومین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به نعمت‌های بهشتی برای عبادالله مخلصین اشاره شده و بهشتیان همچون مهمانان گرامی از میوه‌ها و احترام برخوردارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(انواع) میوه‌ها و اینان گرامی‌اند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«انواع میوه‌ها، و خود گرامیانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، خداوند به ذکر نعمت‌های بهشتی برای «عبادالله مخلصین» پرداخته و پیش از هر چیز به میوه‌های رنگارنگ و متنوع اشاره می‌کند که در اختیار بهشتیان قرار می‌گیرد. سپس از احترام و کرامتی که به آن‌ها اختصاص یافته سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این پذیرایی به مانند حیوانات نیست که غذا برایشان ریخته شود، بلکه آنان همچون میهمانان ارزشمند و گرامی مورد تکریم و احترام قرار می‌گیرند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۳۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
