آیه ۱۷۴ سوره صافات
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | صافات | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
شماره آیه | ۱۷۴ | ||||
شماره جزء | ۲۳ | ||||
شماره حزب | ۹۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۴ سوره صافات صد و هفتاد و چهارمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه، خطاب به محمد گفته است که آنان (غیر مؤمنان) را تا مدت مشخص شده، رها کن.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس، از آنان تا مدّتی روی بگردان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس تا مدتی از آنان روی بگردان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، خطاب به پیامبر اسلام گفته شده است که از این افراد رویگردان باش و آنان را به حال خود رها کن تا زمان معین شده. مصداق این آیه تهدیدآمیز و همینطور زمان ادعایی آیه، مشخص نشده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۵۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۱۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.