بدون تصویر

آیه ۳ سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳ سوره بروج''' سومین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۳ سوره بروج''' سومین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث شاهد و مشهود دو موردی هستند که به آنها سوگند یاد شده است. در میان [[تفسیر قرآن|مفسران]] دربارهٔ این دو تعبیر نظرات و تفاسیر مختلفی وجود دارد که حدود سی تفسیر در منابع ذکر شده است. از جمله این تفاسیر، منظور از شاهد [[محمد|پیامبر اسلام]] و مشهود [[روز قیامت]] است. در تفسیر دیگر منظور از شاهد گواهان عمل و مشهود انسان‌ها و اعمال آنها و در تفسیر سوم مقصود از شاهد روز [[جمعه]] و مشهود روز [[عرفه]] عنوان شده است. در برخی از تفاسیر شاهد پیامبر اسلام به عنوان شاهد و [[علی بن ابی‌طالب]] به عنوان مشهود معرفی شده‌اند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث شاهد و مشهود دو موردی هستند که به آنها سوگند یاد شده است. در میان مفسران دربارهٔ این دو تعبیر نظرات و تفاسیر مختلفی وجود دارد که حدود سی تفسیر در منابع ذکر شده است. از جمله این تفاسیر: منظور از شاهد پیامبر اسلام و مشهود روز قیامت است، در تفسیر دیگر منظور از شاهد گواهان عمل و مشهود انسان‌ها و اعمال آنها، در تفسیر سوم مقصود از شاهد روز جمعه و مشهود روز عرفه می‌باشد. در برخی از تفاسیر شاهد پیامبر اسلام به عنوان شاهد و علی بن ابی‌طالب به عنوان مشهود معرفی شده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۹–۳۳۳|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۴۴

آیه ۳ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره بروج سومین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث شاهد و مشهود دو موردی هستند که به آنها سوگند یاد شده است. در میان مفسران دربارهٔ این دو تعبیر نظرات و تفاسیر مختلفی وجود دارد که حدود سی تفسیر در منابع ذکر شده است. از جمله این تفاسیر، منظور از شاهد پیامبر اسلام و مشهود روز قیامت است. در تفسیر دیگر منظور از شاهد گواهان عمل و مشهود انسان‌ها و اعمال آنها و در تفسیر سوم مقصود از شاهد روز جمعه و مشهود روز عرفه عنوان شده است. در برخی از تفاسیر شاهد پیامبر اسلام به عنوان شاهد و علی بن ابی‌طالب به عنوان مشهود معرفی شده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و به گروه و مورد گواهی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و سوگند به گواه و مورد گواهی‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث شاهد و مشهود دو موردی هستند که به آنها سوگند یاد شده است. در میان مفسران دربارهٔ این دو تعبیر نظرات و تفاسیر مختلفی وجود دارد که حدود سی تفسیر در منابع ذکر شده است. از جمله این تفاسیر: منظور از شاهد پیامبر اسلام و مشهود روز قیامت است، در تفسیر دیگر منظور از شاهد گواهان عمل و مشهود انسان‌ها و اعمال آنها، در تفسیر سوم مقصود از شاهد روز جمعه و مشهود روز عرفه می‌باشد. در برخی از تفاسیر شاهد پیامبر اسلام به عنوان شاهد و علی بن ابی‌طالب به عنوان مشهود معرفی شده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.