بدون تصویر

آیه ۳۴ سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۴ سوره مطففین''' سی و چهارمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در‌‌ آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که [[مومنان]] در [[بهشت]] نسبت به دیدن [[کفار]] و [[مشرکان]] و [[عذاب‌]]<nowiki/>های آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گفته [[قرآن]] در [[روز قیامت]] اوضاع برعکس می‌شود و این مومنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.  
'''آیه ۳۴ سوره مطففین''' سی و چهارمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که [[مؤمنان]] در [[بهشت]] نسبت به دیدن [[کفار]] و [[مشرکان]] و [[عذاب]]<nowiki/>های آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گفته [[قرآن]] در [[روز قیامت]] اوضاع برعکس می‌شود و این مؤمنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در‌‌ آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که مومنان در بهشت نسبت به دیدن کفار و مشرکان و عذاب‌های آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گزارش او، در روز قیامت اوضاع برعکس می‌شود و این مومنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر مفسران، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۷-۲۸۸|ج=۲۶}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که مؤمنان در بهشت نسبت به دیدن کفار و مشرکان و عذاب‌های آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گزارش او، در روز قیامت اوضاع برعکس می‌شود و این مؤمنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر مفسران، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۷–۲۸۸|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع کفر]]
[[رده:آیه‌های با موضوع تمسخر]]
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۳۹

آیه ۳۴ سوره مطففین
مشخصات قرآنی
نام سورهمطففین
تعداد آیات سوره۳۶
شماره آیه۳۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۴ سوره مطففین سی و چهارمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که مؤمنان در بهشت نسبت به دیدن کفار و مشرکان و عذابهای آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گفته قرآن در روز قیامت اوضاع برعکس می‌شود و این مؤمنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر مفسران، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ آیهٔ ۳۴ از سورهٔ ۸۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس امروز مؤمنان به کافران می‌خندند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«حال امروز مؤمنان به کافران می‌خندند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به عکس العمل‌هایی که مؤمنان در بهشت نسبت به دیدن کفار و مشرکان و عذاب‌های آنها دارند؛ پرداخته شده است. به گزارش او، در روز قیامت اوضاع برعکس می‌شود و این مؤمنان هستند که به کفار می‌خندند. بنابه نظر مفسران، دیدن این منظره خود عذابی دردناک و زجرآور برای کافران به‌حساب می‌آید.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.