آیه ۳۱ سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]] | [[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع تمسخر]] | [[رده:آیه‌های با موضوع تمسخر]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع کفر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۳۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مطففین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
| شماره آیه | ۳۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۱ سوره مطففین سی و یکمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه موردبحث، به این مطلب اشاره می‌شود که مشرکان و کافران تمسخر و استهزای مؤمنان را در غیاب آنان و در جمع خودشان ادامه می‌دادند. به عقیده مکارم شیرازی مفسر شیعی، این کار زشت آنان به خاطر غرور و تکبر آنان بوده است که تصور می‌کردند به فتح و پیروزی جدیدی دست یافته‌اند. نظر برخی مفسران دربارهٔ واژه «اهل» در این آیه، این است که علاوه بر خانواده و خویشاوندان نزدیک، گاهی به دوستان نزدیک شخص نیز اطلاق می‌شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هنگامی‌که گناهکاران به نزد خانواده‌شان بازمی‌گشتند شادمان برمی‌گشتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون به سوی خانواده‌شان باز می‌گشتند، ریشخند کنان باز می‌گشتند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه موردبحث، به این مطلب اشاره می‌شود که مشرکان و کافران تمسخر و استهزای مؤمنان را در غیاب آنان و در جمع خودشان ادامه می‌دادند. به عقیده وی، این کار زشت آنان به خاطر غرور و تکبر آنان بوده است که تصور می‌کردند به فتح و پیروزی جدیدی دست یافته‌اند. به گزارش مکارم، در لغت صفت مشبهه «فکهین» (جمع فکه) به معنای خندیدن و مزاح کردن گفته شده است. دربارهٔ واژه «اهل» در آیه، نیز نظر برخی مفسران این است که علاوه بر خانواده و خویشاوندان نزدیک، گاهی به دوستان نزدیک شخص نیز اطلاق می‌شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۸۵–۲۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
