آیه ۱۸ سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره جن''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۸ سوره جن''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان [[مؤمنان]] [[جن]] و دعوتشان به سوی [[توحید (اسلام)|توحید]]، در این آیه آنها [[مساجد]] را از آن [[خدا]] می‌دانند و می‌گویند: «کسی را با خداوند در این مساجد نخوانید.» در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] کلمه «مساجد» در کتاب‌های تفسیری به مکان‌هایی که در آنجا بر خداوند [[سجده]] می‌کنند که مصداق اتم آن [[مسجدالحرام]] است؛ گفته شده است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، مصداق گسترده این واژه تمام جاهایی است که انسان‌ها در آن نماز می‌خوانند و سجده می‌کنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه سخنان مؤمنان جن و دعوتشان به سوی توحید، در این آیه آنها مساجد را از آن خدا می‌دانند و می‌گویند کسی را با خداوند در این مساجد نخوانید. در تفسیر کلمه «مساجد» در کتاب‌های تفسیری به مکان‌هایی که در آنجا بر خداوند سجده می‌کنند که مصداق اتم آن مسجدالحرام است؛ گفته شده است. به گزارش او، مصداق گسترده این واژه تمام جاهایی است که انسان‌ها در آن نماز می‌خوانند و سجده می‌کنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۴–۱۲۶|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره جن هجدهمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان مؤمنان جن و دعوتشان به سوی توحید، در این آیه آنها مساجد را از آن خدا می‌دانند و می‌گویند: «کسی را با خداوند در این مساجد نخوانید.» در تفسیر کلمه «مساجد» در کتاب‌های تفسیری به مکان‌هایی که در آنجا بر خداوند سجده می‌کنند که مصداق اتم آن مسجدالحرام است؛ گفته شده است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، مصداق گسترده این واژه تمام جاهایی است که انسان‌ها در آن نماز می‌خوانند و سجده می‌کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و این که مسجد خاص خداوند است، پس کسی دیگر را با خداوند مخوانید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و همه مسجدها خاص خداوند است، پس در جنب خداوند هیچ کس را [به پرستش] مخوان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه سخنان مؤمنان جن و دعوتشان به سوی توحید، در این آیه آنها مساجد را از آن خدا می‌دانند و می‌گویند کسی را با خداوند در این مساجد نخوانید. در تفسیر کلمه «مساجد» در کتاب‌های تفسیری به مکان‌هایی که در آنجا بر خداوند سجده می‌کنند که مصداق اتم آن مسجدالحرام است؛ گفته شده است. به گزارش او، مصداق گسترده این واژه تمام جاهایی است که انسان‌ها در آن نماز می‌خوانند و سجده می‌کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۲۴–۱۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
