آیه ۳ سوره مجادله: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره مجادله''' سومین [[آیه]] از پنجاه و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] برای اینکه از تکرار عمل «[[ظهار]]» در بین [[مسلمانان]] جلوگیری کند؛ [[کفاره]] سنگینی برای آن قرار داده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۴۸۲|ج=۲۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۳۰۹|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۴۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۴۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که آزاد کردن [[برده]]، کفارهای است که [[اسلام]] برای کسانی که نسبت به همسرانشان «ظهار» میکنند و از کار خود پشیمان میشوند؛ قرار داده است. بنابه متن آیه، زمان پرداخت کفاره پیش از آمیزش جنسی با همسر تعیین شده است. در پایان آیه با عبارت «و [[الله]] بما تعملون [[خبیر]]» بر این نکته تأکید میشود که تا شخص از دادن کفاره شانه خالی نکند و پیش از دادن کفاره، با همسر خود نزدیکی ننماید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۲–۴۱۳|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره مجادله]]، پنجاه و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، صد و پنجاهمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره منافقون]] و پیش از [[سوره حجرات]] نازل شد. این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانستهاند. در سوره مجادله، یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۶۰|ف=سوره مجادله}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مجادله | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۲ | ||||
شماره آیه | ۳ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۰۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره مجادله سومین آیه از پنجاه و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. قرآن برای اینکه از تکرار عمل «ظهار» در بین مسلمانان جلوگیری کند؛ کفاره سنگینی برای آن قرار داده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانیکه با زناشنان ظهار میکنند سپس از آن چه گفتهاند باز میگردند پس از آنکه با یکدیگر نزدیکی و آمیزش انجام دهند باید بندهای را آزاد کنند این درس و پندی است که به شما داده میشود و خداوند به آنچه میکنید آگاه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که با زنانشان ظهار میکنند، سپس از آنچه گفتهاند برمیگردند [و میخواهند به همسر خود بازگردند] باید پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند، بردهای آزاد کنند، این اندرزی است که به شما داده میشود، و خداوند به آنچه میکنید آگاه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که آزاد کردن برده، کفارهای است که اسلام برای کسانی که نسبت به همسرانشان «ظهار» میکنند و از کار خود پشیمان میشوند؛ قرار داده است. بنابه متن آیه، زمان پرداخت کفاره پیش از آمیزش جنسی با همسر تعیین شده است. در پایان آیه با عبارت «و الله بما تعملون خبیر» بر این نکته تأکید میشود که تا شخص از دادن کفاره شانه خالی نکند و پیش از دادن کفاره، با همسر خود نزدیکی ننماید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مجادله، پنجاه و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و پنجاهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره منافقون و پیش از سوره حجرات نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره مجادله، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۰۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۴۱۲–۴۱۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مجادله»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.