آیه ۱۲ سوره طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲ سوره طلاق''' دوازدهمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آخرین آیه سوره، به عظمت و بزرگی قدرت [[خداوند]] در [[آفرینش]] آسمان‌ها و زمین و بیان هدف نهایی از خلقت عالم است که در اینجا هدف از خلقت، کسب [[معرفت]] عنوان شده است. | '''آیه ۱۲ سوره طلاق''' دوازدهمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آخرین آیه سوره، به عظمت و بزرگی قدرت [[خداوند]] در [[آفرینش]] آسمان‌ها و زمین و بیان هدف نهایی از خلقت عالم است که در اینجا هدف از خلقت، کسب [[معرفت]] عنوان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه برای نشان دادن قدرت عظیم خداوند، به آفرینش آسمان‌ها و زمین اشاره کرده و نکته جالب در آیه آن است که در برابر آسمان‌های هفتگانه، زمین‌های هفتگانه مطرح شده است. به گزارش مکارم، منظور از این «زمین‌های هفتگانه مشابه» می‌تواند اشاره به کثرت، هفت عالم، هفت طبقه یا هفت اقلیم بر روی زمین باشد. همچنین به باور او، ممکن است عدد هفت که از تعبیر «مثلهن» استفاده می‌شود؛ برای تکثیر و اشاره به زمین‌های متعددی باشد که در عالم هستی وجود دارد. در ادامه آیه به مسئله [[تدبیر]] این عالم به وسیله فرمان خداوند پرداخته شده که منظور از «امر» در اینجا همان فرمان [[تکوینی]] خدا در تدبیر امور آسمان‌ها و زمین است و این موضوع در [[آیه ۵ سوره سجده]] نیز ذکر گردیده است. در انتهای آیه به هدف خلقت اشاره شده که همان آگاهی انسان از صفات [[علم خدا|علم]] و [[قدرت خداوند]] است که موجب [[تربیت]] او می‌شود. در این آیه به «[[قدیر (اسماء الحسنی)|قدیر]]» یکی از [[اسماءالحسنی]] الهی، به معنای توانا اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه برای نشان دادن قدرت عظیم خداوند، به آفرینش آسمان‌ها و زمین اشاره کرده و نکته جالب در آیه آن است که در برابر آسمان‌های هفتگانه، زمین‌های هفتگانه مطرح شده است. به گزارش مکارم، منظور از این «زمین‌های هفتگانه مشابه» می‌تواند اشاره به کثرت، هفت عالم، هفت طبقه یا هفت اقلیم بر روی زمین باشد. همچنین به باور او، ممکن است عدد هفت که از تعبیر «مثلهن» استفاده می‌شود؛ برای تکثیر و اشاره به زمین‌های متعددی باشد که در عالم هستی وجود دارد. در ادامه آیه به مسئله [[تدبیر]] این عالم به وسیله فرمان خداوند پرداخته شده که منظور از «امر» در اینجا همان فرمان [[تکوینی]] خدا در تدبیر امور آسمان‌ها و زمین است و این موضوع در [[آیه ۵ سوره سجده]] نیز ذکر گردیده است. در انتهای آیه به هدف خلقت اشاره شده که همان آگاهی انسان از صفات [[علم خدا|علم]] و [[قدرت خداوند]] است که موجب [[تربیت]] او می‌شود. در این آیه به «[[قدیر (اسماء الحسنی)|قدیر]]» یکی از [[اسماءالحسنی]] الهی، به معنای توانا اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۰–۲۶۴|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع آسمان]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خلقت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع زمین]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طلاق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره طلاق دوازدهمین آیه از شصت و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آخرین آیه سوره، به عظمت و بزرگی قدرت خداوند در آفرینش آسمان‌ها و زمین و بیان هدف نهایی از خلقت عالم است که در اینجا هدف از خلقت، کسب معرفت عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند همان است که هفت آسمان را و همانند آن‌را در زمین آفریده است، فرمان بین آنها فرود می‌آید تا بدانید که خداوند بر هر کاری تواناست و آگاهی او همه چیز ار فراگرفته است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خداوند کسی است که هفت آسمان را آفریده است، و از زمین نیز همانند آن را، فرمان او از میان آنها نازل می‌گردد، تا بدانید که خداوند بر هر کاری توانا است، و اینکه خداوند بر هر چیز احاطه علمی دارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه برای نشان دادن قدرت عظیم خداوند، به آفرینش آسمان‌ها و زمین اشاره کرده و نکته جالب در آیه آن است که در برابر آسمان‌های هفتگانه، زمین‌های هفتگانه مطرح شده است. به گزارش مکارم، منظور از این «زمین‌های هفتگانه مشابه» می‌تواند اشاره به کثرت، هفت عالم، هفت طبقه یا هفت اقلیم بر روی زمین باشد. همچنین به باور او، ممکن است عدد هفت که از تعبیر «مثلهن» استفاده می‌شود؛ برای تکثیر و اشاره به زمین‌های متعددی باشد که در عالم هستی وجود دارد. در ادامه آیه به مسئله تدبیر این عالم به وسیله فرمان خداوند پرداخته شده که منظور از «امر» در اینجا همان فرمان تکوینی خدا در تدبیر امور آسمان‌ها و زمین است و این موضوع در آیه ۵ سوره سجده نیز ذکر گردیده است. در انتهای آیه به هدف خلقت اشاره شده که همان آگاهی انسان از صفات علم و قدرت خداوند است که موجب تربیت او می‌شود. در این آیه به «قدیر» یکی از اسماءالحسنی الهی، به معنای توانا اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طلاق، شصت و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره دهر و پیش از سوره بینه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره طلاق، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۶۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۶۰–۲۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طلاق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
