آیه ۲ سوره نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره نبأ''' دومین [[آیه]] از هفتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲ سوره نبأ''' دومین [[آیه]] از هفتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه در ادامه و در حقیقت پاسخ آیه قبلی است که موضوع آن سوال از خبر بزرگی است که میان مفسران درباره منظور و مصداق آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد. [[روز قیامت]]، نزول [[قرآن]]، همه [[اصول دین]] و مسأله [[امامت]] مصادیقی هستند که درباره عبارت «نبأ عظیم» گفته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه در ادامه و در حقیقت پاسخ آیه قبلی است که موضوع آن سوال از خبر بزرگی است که میان مفسران درباره منظور و مصداق آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد. روز قیامت، نزول قرآن، همه اصول دین و مسأله امامت مصادیقی هستند که درباره عبارت «نبأ عظیم» گفته شده است. به عقیده او، تفسیر آیه با توجه به آیات دیگر این سوره و به‌خصوص آیه «إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً» به معاد و روز رستاخیز مناسب‌تر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نبأ]]، هفتاد و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتادمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره معارج]] و پیش از [[سوره نازعات]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۹|ف=سوره نبأ}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن|فرهنگ‌نامه عل وم قرآن]]''، [[سوره نبأ]]، هفتاد و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هشتادمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره معارج]] و پیش از [[سوره نازعات]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۹|ف=سوره نبأ}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نبأ | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره نبأ دومین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در ادامه و در حقیقت پاسخ آیه قبلی است که موضوع آن سوال از خبر بزرگی است که میان مفسران درباره منظور و مصداق آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد. روز قیامت، نزول قرآن، همه اصول دین و مسأله امامت مصادیقی هستند که درباره عبارت «نبأ عظیم» گفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(آری) از خبری بزرگ (می‌پرسند)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از خبر بزرگ»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه در ادامه و در حقیقت پاسخ آیه قبلی است که موضوع آن سوال از خبر بزرگی است که میان مفسران درباره منظور و مصداق آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد. روز قیامت، نزول قرآن، همه اصول دین و مسأله امامت مصادیقی هستند که درباره عبارت «نبأ عظیم» گفته شده است. به عقیده او، تفسیر آیه با توجه به آیات دیگر این سوره و به‌خصوص آیه «إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً» به معاد و روز رستاخیز مناسب‌تر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه عل وم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۵۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
