بدون تصویر

آیه ۳۸ سوره نبأ

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۸ سوره نبأ
مشخصات قرآنی
نام سورهنبأ
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۳۸
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۸ سوره نبأ سی و هشتمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به اوصاف روز قیامت اشاره دارد که در آن روز فرشتگان و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان مفسران وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، جبرئیل، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و ارواح انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا آیهٔ ۳۸ از سورهٔ ۷۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«روزی که جبرئیل و (دیگر) فرشتگان به صف می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی‌که خداوند به او اجازه دهد و او نیز سخن راست و درست بگوید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«روزی که روح [جبرئیل‌] و فرشتگان به صف ایستند و هیچ‌یک جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه دهد، و صواب گوید، سخن نگویند»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه به اوصاف روز قیامت اشاره دارد که در آن روز فرشتگان و روح در یک صف می‌ایستند و کسی بدون اجازه پروردگار نمی‌تواند سخنی بگوید. نظرات مختلفی دربارهٔ روح در میان مفسران وجود دارد. مخلوقی غیر از فرشتگان و برتر از همه آنها، جبرئیل، فرشته‌ای بزرگ‌تر و بالاتر از جبرئیل و ارواح انسان‌ها احتمالاتی است که در مورد روح گفته شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.