آیه ۳۶ سوره نبأ
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نبأ | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره نبأ سی و ششمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به نعمتی معنوی اشاره می‌شود که بالاترین نعمتی است که به متقین عطا می‌شود و لذت این پاداش برای آنان با هیچ نعمت دیگری برابر نیست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این پاداشی از سوی پروردگارت (است) پاداش و بخششی از روی حساب»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پاداشی است از سوی پروردگارت و بخششی بسنده است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث، به نعمتی معنوی اشاره می‌شود که بالاترین نعمتی است که به متقین عطا می‌شود و لذت این پاداش برای آنان با هیچ نعمت دیگری برابر نیست. واژه «حسابا» به عقیده بسیاری از مفسران در اینجا به معنی «کافی» می‌باشد و بنا به روایتی از علی بن ابی‌طالب در تفسیر این آیه آمده است که «خداوند در قیامت حسنات متقین را حساب می‌کند و براساس آن هر حسنه را ده برابر تا هفتصد برابر پاداش می‌دهد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۶۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
