آیه ۱۲ سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲ سوره مطففین''' دوازدهمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۲ سوره مطففین''' دوازدهمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. دومین صفت تکذیب‌کنندگان تجاوزگری و [[گناه|گناه‌کاری]] است که در این آیه به آن اشاره شده است. با توجه به عبارات این آیه و آیه قبل معلوم می‌شود که منشأ انکار قیامت استدلالی و منطقی نیست؛ بلکه انسان‌هایی که می‌خواهند با آزادی کامل و بدون هیچ‌گونه قید و شرطی به انجام کارهای زشت خود بپردازند؛ به انکار [[رستاخیز]] و جهان آخرت روی می‌آورند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که دومین صفت تکذیب‌کنندگان تجاوزگری و گناه‌کاری است که در این آیه به آن اشاره شده است. «اثیم» به معنای گناهکار و صفت مشبهه است که دلالت بر استمرار و ادامه گناه دارد. با توجه به عبارات این آیه و آیه قبل معلوم می‌شود که منشأ انکار قیامت استدلالی و منطقی نیست؛ بلکه انسان‌هایی که می‌خواهند با آزادی کامل و بدون هیچ‌گونه قید و شرطی به انجام کارهای زشت خود بپردازند؛ به انکار رستاخیز و جهان آخرت روی می‌آورند. از نکات قابل توجه آیه می‌توان به این مطلب اشاره کرد که همانطور که باور انسان بر عمل او تأثیر گذار است؛ اعمالش نیز بر ایمان و اعتقاد او اثر می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۰|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مطففین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره مطففین دوازدهمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. دومین صفت تکذیب‌کنندگان تجاوزگری و گناه‌کاری است که در این آیه به آن اشاره شده است. با توجه به عبارات این آیه و آیه قبل معلوم می‌شود که منشأ انکار قیامت استدلالی و منطقی نیست؛ بلکه انسان‌هایی که می‌خواهند با آزادی کامل و بدون هیچ‌گونه قید و شرطی به انجام کارهای زشت خود بپردازند؛ به انکار رستاخیز و جهان آخرت روی می‌آورند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و جز تجاوزگر گناهکار کسی آن را دروغ نمی‌انگارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و جز هر تجاوزگر گناهکار هیچ کس آن را انکار نکند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که دومین صفت تکذیب‌کنندگان تجاوزگری و گناه‌کاری است که در این آیه به آن اشاره شده است. «اثیم» به معنای گناهکار و صفت مشبهه است که دلالت بر استمرار و ادامه گناه دارد. با توجه به عبارات این آیه و آیه قبل معلوم می‌شود که منشأ انکار قیامت استدلالی و منطقی نیست؛ بلکه انسان‌هایی که می‌خواهند با آزادی کامل و بدون هیچ‌گونه قید و شرطی به انجام کارهای زشت خود بپردازند؛ به انکار رستاخیز و جهان آخرت روی می‌آورند. از نکات قابل توجه آیه می‌توان به این مطلب اشاره کرد که همانطور که باور انسان بر عمل او تأثیر گذار است؛ اعمالش نیز بر ایمان و اعتقاد او اثر می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
