آیه ۱۸ سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره مطففین''' هجدهمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۸ سوره مطففین''' هجدهمین [[آیه]] از هشتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه به کتاب ابرار که «علیّین» نام دارد؛ اشاره شده است. تفسیر این آیه شبیه تفسیر کلمه «سجّین» است. بنابراین منظور از «علیّین» نامه اعمال نیکوکاران و [[مومنان]] است. همچنین می‌تواند اشاره به جایگاه این نامه و کتاب باشد که براساس نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] بر فراز [[بهشت]] یا شریف‌ترین مکان قرار گرفته و نشان‌دهنده مقام بالا و ارزشمند مومنان و [[ابرار]] در نزد [[الله|خداوند]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه به کتاب ابرار که «علیّین» نام دارد؛ اشاره شده است. تفسیر این آیه شبیه تفسیر کلمه «سجّین» است. بنابراین منظور از «علیّین» نامه اعمال نیکوکاران و مومنان است. همچنین می‌تواند اشاره به جایگاه این نامه و کتاب باشد که براساس نظر مفسران بر فراز بهشت یا شریف‌ترین مکان قرار گرفته و نشان‌دهنده مقام بالا و ارزشمند مومنان و ابرار در نزد خداوند است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۰-۲۷۲|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مطففین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره مطففین هجدهمین آیه از هشتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه به کتاب ابرار که «علیّین» نام دارد؛ اشاره شده است. تفسیر این آیه شبیه تفسیر کلمه «سجّین» است. بنابراین منظور از «علیّین» نامه اعمال نیکوکاران و مومنان است. همچنین می‌تواند اشاره به جایگاه این نامه و کتاب باشد که براساس نظر مفسران بر فراز بهشت یا شریف‌ترین مکان قرار گرفته و نشان‌دهنده مقام بالا و ارزشمند مومنان و ابرار در نزد خداوند است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به‌درستی که نامه‌ی کردار نیکان در (علیّین) قرار دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین نیست، بی‌گمان کارنامه نیکان در علیین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیات پیشین، در این آیه به کتاب ابرار که «علیّین» نام دارد؛ اشاره شده است. تفسیر این آیه شبیه تفسیر کلمه «سجّین» است. بنابراین منظور از «علیّین» نامه اعمال نیکوکاران و مومنان است. همچنین می‌تواند اشاره به جایگاه این نامه و کتاب باشد که براساس نظر مفسران بر فراز بهشت یا شریف‌ترین مکان قرار گرفته و نشان‌دهنده مقام بالا و ارزشمند مومنان و ابرار در نزد خداوند است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مطففین، هشتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عنکبوت و پیش از سوره بقره نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۷۰-۲۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مطففین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
