آیه ۶ سوره انشقاق: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره انشقاق''' ششمین [[آیه]] از هشتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶ سوره انشقاق''' ششمین [[آیه]] از هشتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. مخاطب این آیه همه انسانها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنجها و سختیها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارتها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت [[جهان آخرت|اخروی]] و کسب رضایت [[الله|پروردگار]] باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که مخاطب این آیه همه انسانها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنجها و سختیها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارتها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت اخروی و کسب رضایت پروردگار باشد. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] تعبیر به «ملاقات پروردگار» در آیه اشاره به این نکته است که این سختیها تا پایان یافتن زندگی و حیات دنیایی انسان ادامه دارد. شبیه این تعبیر در آیات [[آیه ۴۲ سوره نجم|۴۲ سوره نجم]] و [[آیه ۱۸ سوره فاطر|۱۸ سوره فاطر]] نیز بیان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۹-۳۰۱|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | انشقاق | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۵ | ||||
شماره آیه | ۶ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره انشقاق ششمین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. مخاطب این آیه همه انسانها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنجها و سختیها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارتها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت اخروی و کسب رضایت پروردگار باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای انسان! تو پیوسته با تلاش بیامان و رنج فراوان بهسوی پروردگار خود رهسپاری و سرانجام او را ملاقات خواهی کرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هان ای انسان تو در راه پروردگارت سخت کوشیدهای [و رنج بردهای] و به لقای او نایل خواهی شد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که مخاطب این آیه همه انسانها هستند و آیه به یک اصل اساسی اشاره دارد: «آمیختگی زندگی با رنجها و سختیها». رسیدن به رفاه در زندگی دنیا همراه با تحمل مرارتها و مشکلات است؛ چه رسد به اینکه این تلاش برای رسیدن به سعادت اخروی و کسب رضایت پروردگار باشد. بنابه نظر مفسران تعبیر به «ملاقات پروردگار» در آیه اشاره به این نکته است که این سختیها تا پایان یافتن زندگی و حیات دنیایی انسان ادامه دارد. شبیه این تعبیر در آیات ۴۲ سوره نجم و ۱۸ سوره فاطر نیز بیان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۹۹-۳۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشقاق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.