آیه ۹ سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره بروج''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹ سوره بروج''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دو وصف دیگر از [[الله|خدای یکتا]] اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمانها و زمین و دیگری [[شاهد]] و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، این آیات بشارتی برای [[مومنان]] است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای [[کافران]] و دشمنان مومنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعا در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر [[گناه|گناهان]] و [[ظلم]] و ستم‌هایشان خواهد رساند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه به دو وصف دیگر از خدای یکتا اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمانها و زمین و دیگری شاهد و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر مفسران، این آیات بشارتی برای مومنان است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای کافران و دشمنان مومنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعا در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر گناهان و ظلم و ستم‌هایشان خواهد رساند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۶-۳۳۷|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بروج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۲ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره بروج نهمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه به دو وصف دیگر از خدای یکتا اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمانها و زمین و دیگری شاهد و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر مفسران، این آیات بشارتی برای مومنان است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای کافران و دشمنان مومنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعا در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر گناهان و ظلم و ستم‌هایشان خواهد رساند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خداوند بر همه چیز گواه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسی که فرمانروایی آسمانها و زمین او راست، و خداوند بر همه چیز گواه است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه به دو وصف دیگر از خدای یکتا اشاره دارد که یکی حکومت و مالکیت آسمانها و زمین و دیگری شاهد و گواه بودن او بر همه چیز می‌باشد. بنابه نظر مفسران، این آیات بشارتی برای مومنان است تا در راه ایمان و عقیده خود پایدار بمانند و از سوی دیگر تهدید و هشداری است برای کافران و دشمنان مومنان که بدانند خداوند اگر اکنون مانع کار آنان نمی‌شود؛ قطعا در کمین آنها و ناظر اعمالشان است و به زودی آنها را به کیفر گناهان و ظلم و ستم‌هایشان خواهد رساند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۱۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۳۶-۳۳۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بروج»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
