آیه ۴ سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴ سوره جن''' چهارمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۴ سوره جن''' چهارمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان [[جن|جنیان]] با یکدیگر، در این آیه آنان زبان به اعتراف گشوده و آن گروه از یارانشان را که درباره [[خداوند]] سخنان ناروا و دور از حق او گفته‌اند؛ سفیه و نادان می‌خوانند.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه سخنان جنیان با یکدیگر، در این آیه آنان زبان به اعتراف گشوده و آن گروه از یارانشان را که درباره خداوند سخنان ناروا و دور از حق او گفته‌اند؛ سفیه و نادان می‌خوانند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۶-۱۰۷|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۹

آیه ۴ سوره جن
مشخصات قرآنی
نام سورهجن
تعداد آیات سوره۲۸
شماره آیه۴
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره جن چهارمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان جنیان با یکدیگر، در این آیه آنان زبان به اعتراف گشوده و آن گروه از یارانشان را که درباره خداوند سخنان ناروا و دور از حق او گفته‌اند؛ سفیه و نادان می‌خوانند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا آیهٔ ۴ از سورهٔ ۷۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و (شگفت) این که نادانِ ما دربارة خداوند سخنان نادرستی می‌گفت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و نادان ما بود که در حق خداوند، پریشان می‌گفت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه سخنان جنیان با یکدیگر، در این آیه آنان زبان به اعتراف گشوده و آن گروه از یارانشان را که درباره خداوند سخنان ناروا و دور از حق او گفته‌اند؛ سفیه و نادان می‌خوانند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.