آیه ۶۱ سوره صافات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۱ سوره صافات''' شصت و یکمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۱ سوره صافات''' شصت و یکمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه، انگیزه عملکنندگان به فرامین الهی را [[رستگاری]] و نعمت زندگی جاودان در [[بهشت]] توصیف کرده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه، در پایان ماجرای گفتگوی دو دوست [[بهشت|بهشتی]] و [[جهنم|جهنمی]] است که در آیات پیشین مورد اشاره قرار گرفته است و در آن گفته شده است که برای نعمت [[بهشت]] و [[رستگاری]] است که عملکنندگان به فرامین الهی، عمل خواهند کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۴|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | صافات | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
شماره آیه | ۶۱ | ||||
شماره جزء | ۲۳ | ||||
شماره حزب | ۹۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۱ سوره صافات شصت و یکمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه، انگیزه عملکنندگان به فرامین الهی را رستگاری و نعمت زندگی جاودان در بهشت توصیف کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«برای چنین (نعمتی) کارکنان باید کار کند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«باید که اهل عمل برای چنین هدفی بکوشند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه، در پایان ماجرای گفتگوی دو دوست بهشتی و جهنمی است که در آیات پیشین مورد اشاره قرار گرفته است و در آن گفته شده است که برای نعمت بهشت و رستگاری است که عملکنندگان به فرامین الهی، عمل خواهند کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۳۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.