بدون تصویر

آیه ۲۴ سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۸: خط ۳۸:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های با موضوع ظلم]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۸

آیه ۲۴ سوره صافات
مشخصات قرآنی
نام سورهصافات
تعداد آیات سوره۱۸۲
شماره آیه۲۴
شماره جزء۲۳
شماره حزب۹۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۴ سوره صافات بیست و چهارمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در متن آیه گفته شده است که ظالمان باید در خصوص عملکرد خود بازخواست شوند چرا که مسئول هستند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ آیهٔ ۲۴ از سورهٔ ۳۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و آنان‌را نگاه دارید که باید پرس وجو شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و آنان را بازدارید که ایشان بازخواست کردنی هستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه‌های گذشته در خصوص مجازات ظالمان در قیامت، در این آیه گفته می‌شود که این گروه، باید در خصوص کارهایی که مرتکب شده‌اند، بازخواست شوند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.