آیه ۱۰۴ سوره صافات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع ابراهیم، +رده:آیههای با موضوع اسماعیل، +رده:آیههای با موضوع وحی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:آیههای با موضوع ابراهیم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع اسماعیل]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع وحی]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | صافات | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
شماره آیه | ۱۰۴ | ||||
شماره جزء | ۲۳ | ||||
شماره حزب | ۹۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۴ سوره صافات صد و چهارمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه در ادامه آیات پیشین در خصوص ذبح فرزند ابراهیم، است و در این آیه گفته میشود که پس از آمادگی هر دو (ابراهیم و اسماعیل) برای انجام فرمان الهی، به ابراهیم وحی شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و او را نداد دادیم که ای ابراهیم!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ندایش دادیم که ای ابراهیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین در خصوص ذبح فرزند ابراهیم، در این آیه گفته میشود که پس از آمادگی هر دو (ابراهیم و اسماعیل) برای انجام فرمان الهی، به ابراهیم وحی شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۱۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.