علامه طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن بخش زندگی‌نامه، کودکی)
جز (←‏کودکی: ابرابزار)
خط ۲۴: خط ۲۴:
== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
=== کودکی ===
=== کودکی ===
علامه طباطبایی در 1281 در تبریز در خانواده‌ای علمی بدنیا آمد و در سن 5 سالگی مادر و در 9 سالگی پدر خود را از دست داد. مدتی پس از درگذشت پدرس به مکتب و پس از چندی به مدرسه فرستاده شد. در فاصله سال‌های 1296 - 1290 مشغول تحصیل دوره ابتدایی، در 1304 - 1297 در رشته‌های علوم دینی و عربی مطالعه کرده و در 1304 هجری شمسی برای تکمیل تحصیلاتش عازم حوزه علمیه نجف گردید.{{پنک|طالع زاری|1384|ص=۱۲۶}}
علامه طباطبایی در ۱۲۸۱ در تبریز در خانواده‌ای علمی بدنیا آمد و در سن ۵ سالگی مادر و در ۹ سالگی پدر خود را از دست داد. مدتی پس از درگذشت پدرس به مکتب و پس از چندی به مدرسه فرستاده شد. در فاصله سال‌های ۱۲۹۶–۱۲۹۰ مشغول تحصیل دوره ابتدایی، در ۱۳۰۴–۱۲۹۷ در رشته‌های علوم دینی و عربی مطالعه کرده و در ۱۳۰۴ هجری شمسی برای تکمیل تحصیلاتش عازم حوزه علمیه نجف گردید.{{پنک|طالع زاری|۱۳۸۴|ص=۱۲۶}}


== ارجاعات ==
== ارجاعات ==

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۳

سید محمدحسین طباطبایی

علامه طباطبایی
سید محمدحسین طباطبایی
اطلاعات شخصی
زادهاسفند ۱۲۸۱
تبریز، آذربایجان شرقی
درگذشته۲۴ آبان ۱۳۶۰ (۷۸ سال)
ملیتایرانی
مذهبشیعه دوازده‌امامی
آثار معروفتفسیر المیزان
مرتبه

سید محمد حسین طباطبایی (متولد اسفند ۱۲۸۱ تبریز[۱] – وفات ۲۴ آبان ۱۳۶۰ قم[۲])، معروف به علامه طباطبایی، مفسر قرآن، فیلسوف، عالم دینی بود. از جمله مهم‌ترین آثار وی شامل این موارد اند: تفسیر المیزان، اصول فلسفه و روش رئالیسم، نهایهٔ الحکمهٔ و …. وی شاگرد سید علی قاضی بوده و دارای شاگردان زیادی از جمله مصباح یزدی، جوادی آملی و … بوده است.

زندگی‌نامه

کودکی

علامه طباطبایی در ۱۲۸۱ در تبریز در خانواده‌ای علمی بدنیا آمد و در سن ۵ سالگی مادر و در ۹ سالگی پدر خود را از دست داد. مدتی پس از درگذشت پدرس به مکتب و پس از چندی به مدرسه فرستاده شد. در فاصله سال‌های ۱۲۹۶–۱۲۹۰ مشغول تحصیل دوره ابتدایی، در ۱۳۰۴–۱۲۹۷ در رشته‌های علوم دینی و عربی مطالعه کرده و در ۱۳۰۴ هجری شمسی برای تکمیل تحصیلاتش عازم حوزه علمیه نجف گردید.[۱]

ارجاعات

منابع

  • طالع زاری، مهدی (۱۳۸۴). «نگرشی بر زندگی‌نامه و آثار علامه طباطبائی». حکمت رضوی (۱۲ و ۱۳): ۱۲۵–۱۳۵.

پیوندهای بیرونی