آیه ۱۲ سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲ سوره جن''' دوازدهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان [[ | '''آیه ۱۲ سوره جن''' دوازدهمین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان [[مؤمنان]] [[جن]]، در این آیه آنها بر قدرت و شکست ناپذیری [[خداوند]] تأکید کرده و یارانشان را اینگونه هشدار می‌دهند: «ما یقین داریم که بر اراده خدا نمی‌توانیم غلبه کنیم و از دایره قدرت او بگریزیم.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه سخنان مؤمنان جن، در این آیه آنها بر قدرت و شکست ناپذیری خداوند تأکید کرده و یارانشان را اینگونه هشدار می‌دهند: «ما یقین داریم که بر اراده خدا نمی‌توانیم غلبه کنیم و از دایره قدرت او بگریزیم.» به گزارش او، ممکن است منظور از جمله اول اشاره به فرار کردن از حوزه قدرت خدا و جمله دوم اشاره به فرار کردن مطلق (اعم از آسمان و زمین) باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۱۶|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره جن دوازدهمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه سخنان مؤمنان جن، در این آیه آنها بر قدرت و شکست ناپذیری خداوند تأکید کرده و یارانشان را اینگونه هشدار می‌دهند: «ما یقین داریم که بر اراده خدا نمی‌توانیم غلبه کنیم و از دایره قدرت او بگریزیم.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ما یقین داریم که هرگز نمی‌توانیم بر ارادة خداوند در زمین غالب شویم و نمی‌توانیم از دست او فرار کنیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ما یقین داشتیم که هرگز در زمین از خداوند گزیر و گریزی نداریم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه سخنان مؤمنان جن، در این آیه آنها بر قدرت و شکست ناپذیری خداوند تأکید کرده و یارانشان را اینگونه هشدار می‌دهند: «ما یقین داریم که بر اراده خدا نمی‌توانیم غلبه کنیم و از دایره قدرت او بگریزیم.» به گزارش او، ممکن است منظور از جمله اول اشاره به فرار کردن از حوزه قدرت خدا و جمله دوم اشاره به فرار کردن مطلق (اعم از آسمان و زمین) باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
