آیه ۲۲ سوره جن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره جن''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[پیامبر اسلام]] دستور داده شده است که اینگونه بگوید: | '''آیه ۲۲ سوره جن''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[پیامبر اسلام]] دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمانهای الهی عمل کنم؛ هیچکسی نمیتواند مرا پناه دهد و من هیچ پناهگاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سخن دلیلی بر اعتراف به [[عبودیت]] پیامبر در برابر [[خداوند]] و نفی هرگونه [[غلو]] از وجود پیامبر است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمانهای الهی عمل کنم؛ هیچکسی نمیتواند مرا پناه دهد و من هیچ پناهگاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۳۱–۱۳۲|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | جن | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۲۲ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره جن بیست و دومین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمانهای الهی عمل کنم؛ هیچکسی نمیتواند مرا پناه دهد و من هیچ پناهگاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: بیگمان هیچ کسی مرا در برابر (خشم) خدا پناه نمیدهد وهرگز پشت و پناهی جز او نمییابم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو هیچ کس نیست که هرگز مرا در برابر خداوند پناه دهد، و هرگز بجز او پناهی نمییابم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمانهای الهی عمل کنم؛ هیچکسی نمیتواند مرا پناه دهد و من هیچ پناهگاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۳۱–۱۳۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.