بدون تصویر

آیه ۲۲ سوره جن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲۲ سوره جن''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[پیامبر اسلام]] دستور داده شده است که اینگونه بگوید:«اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سخن دلیلی بر اعتراف به [[عبودیت]] پیامبر در برابر [[خداوند]] و نفی هرگونه [[غلو]] از وجود پیامبر است.
'''آیه ۲۲ سوره جن''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[پیامبر اسلام]] دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ‌کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سخن دلیلی بر اعتراف به [[عبودیت]] پیامبر در برابر [[خداوند]] و نفی هرگونه [[غلو]] از وجود پیامبر است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید:«اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۳۱-۱۳۲|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ‌کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۳۱–۱۳۲|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶

آیه ۲۲ سوره جن
مشخصات قرآنی
نام سورهجن
تعداد آیات سوره۲۸
شماره آیه۲۲
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۲ سوره جن بیست و دومین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ‌کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا آیهٔ ۲۲ از سورهٔ ۷۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: بی‌گمان هیچ کسی مرا در برابر (خشم) خدا پناه نمی‌دهد وهرگز پشت و پناهی جز او نمی‌یابم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو هیچ کس نیست که هرگز مرا در برابر خداوند پناه دهد، و هرگز بجز او پناهی نمی‌یابم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که اینگونه بگوید: «اگر من برخلاف فرمان‌های الهی عمل کنم؛ هیچ‌کسی نمی‌تواند مرا پناه دهد و من هیچ پناه‌گاهی جز او ندارم.» به گزارش مکارم، این سخن دلیلی بر اعتراف به عبودیت پیامبر در برابر خداوند و نفی هرگونه غلو از وجود پیامبر است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.