آیه ۹۱ سوره صافات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع ابراهیم، +رده:آیههای با موضوع شرک (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۱ سوره صافات''' نود و یکمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه از سخن گفتن [[ابراهیم]] با [[بت | '''آیه ۹۱ سوره صافات''' نود و یکمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه از سخن گفتن [[ابراهیم]] با [[بت]]ها خبر میدهد. بر اساس این گفتگو، ابراهیم از بتها دربارهٔ دلیل غذا نخوردن آنان سؤال میپرسد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ضمن آیات پیشین در خصوص عذرخواستن [[ابراهیم]] از رفتن به مراسم | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ضمن آیات پیشین در خصوص عذرخواستن [[ابراهیم]] از رفتن به مراسم بتپرستان، در این آیه گفته شده است که پس از تنهایی ابراهیم، او به میان [[بت]]ها رفته و از آنها سؤال میکند که چرا غذای خود را نمیخورند؟<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۲–۹۳|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:آیههای با موضوع ابراهیم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع شرک]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۴۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | صافات | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
شماره آیه | ۹۱ | ||||
شماره جزء | ۲۳ | ||||
شماره حزب | ۹۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۱ سوره صافات نود و یکمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه از سخن گفتن ابراهیم با بتها خبر میدهد. بر اساس این گفتگو، ابراهیم از بتها دربارهٔ دلیل غذا نخوردن آنان سؤال میپرسد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه شتابان و نهان بهسوی معبودهایشان رفت و گفت: آیا نمیخورید؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«رو به خدایانشان آورد و گفت چرا [چیزی] نمیخورید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ضمن آیات پیشین در خصوص عذرخواستن ابراهیم از رفتن به مراسم بتپرستان، در این آیه گفته شده است که پس از تنهایی ابراهیم، او به میان بتها رفته و از آنها سؤال میکند که چرا غذای خود را نمیخورند؟[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۹۲–۹۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.