بدون تصویر

آیه ۱۰۱ سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های با موضوع ابراهیم]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اسماعیل]]
[[رده:آیه‌های با موضوع رزق]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۸

آیه ۱۰۱ سوره صافات
مشخصات قرآنی
نام سورهصافات
تعداد آیات سوره۱۸۲
شماره آیه۱۰۱
شماره جزء۲۳
شماره حزب۹۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰۱ سوره صافات صد و یکمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در ادامه آیه پیشین، خبر از اجابت دعای ابراهیم و بشارت به فرزندی صالح برای اوست.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ آیهٔ ۱۰۱ از سورهٔ ۳۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

««پس او را به پسری بردبار مژده دادیم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آنگاه او را به فرزندی بردبار مژده دادیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه پیشین در خصوص دعای ابراهیم و درخواست فرزندی صالح از خدا، در این آیه خبر از اجابت این دعا داده می‌شود و گفته شده که به ابراهیم بشارت داده شد که نوجوانی بردبار به او عطا خواهد شد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.