آیه ۲۴ سوره قمر: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۴ سوره قمر''' بیست و چهارمین [[آیه]] از پنجاه و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۴ سوره قمر''' بیست و چهارمین [[آیه]] از پنجاه و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به علت تکذیب [[قوم ثمود]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که [[قرآن]] در این آیه به علت تکذیب قوم ثمود اشاره دارد. آنها در مقابل دعوت پیامبرشان میگفتند: «ما از انسانی مانند خودمان پیروی نمیکنیم که اگر چنین باشد؛ در گمراهی و جنون خواهیم بود.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۰-۵۱|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قمر | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۵ | ||||
شماره آیه | ۲۴ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۴ سوره قمر بیست و چهارمین آیه از پنجاه و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به علت تکذیب قوم ثمود اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِنَّا وَاحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه گفتند: آیا زا انسانی از خودمان پیروی کنیم؟ همانا ما آنگاه در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و گفتند آیا از میان خود، از انسانی تک و تنها پیروی کنیم، در آن صورت دچار گمراهی و سردرگمی خواهیم بود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه به علت تکذیب قوم ثمود اشاره دارد. آنها در مقابل دعوت پیامبرشان میگفتند: «ما از انسانی مانند خودمان پیروی نمیکنیم که اگر چنین باشد؛ در گمراهی و جنون خواهیم بود.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قمر، پنجاه و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طارق و پیش از سوره ص نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۴۴ تا ۴۶) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره قمر، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۵۰-۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قمر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۳۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.