آیه ۵۵ سوره قمر: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۵ سوره قمر''' پنجاه و پنجمین [[آیه]] از پنجاه و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۵ سوره قمر''' پنجاه و پنجمین [[آیه]] از پنجاه و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آخرین آیه این سوره به شرح بیشتری درباره جایگاه نیکوکاران در [[آخرت]] پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که [[قرآن]] در آخرین آیه سوره، در توصیف جایگاه پرهیزکاران میگوید: «آنها در جایگاه صدق و راستی و در نزد [[خداوند|خداوندی]] که مالک و قادر است؛ قرار و جای دارند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۰-۸۱|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قمر | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۵ | ||||
شماره آیه | ۵۵ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۵ سوره قمر پنجاه و پنجمین آیه از پنجاه و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه این سوره به شرح بیشتری درباره جایگاه نیکوکاران در آخرت پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در مقام و منزلتی راستین در نزد فرمانروایی توانا»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در مقام و منزلتی راستین، نزد فرمانروای توانا»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در آخرین آیه سوره، در توصیف جایگاه پرهیزکاران میگوید: «آنها در جایگاه صدق و راستی و در نزد خداوندی که مالک و قادر است؛ قرار و جای دارند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قمر، پنجاه و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طارق و پیش از سوره ص نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۴۴ تا ۴۶) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره قمر، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۳۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۸۰-۸۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قمر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۳۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.