آیه ۲ سوره انشقاق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲ سوره انشقاق
مشخصات قرآنی
نام سورهانشقاق
تعداد آیات سوره۲۵
شماره آیه۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره انشقاق دومین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث به تسلیم بودن آسمان‌ها در برابر امر پروردگار اشاره دارد و نشان از آن دارد که همانطور که در ابتدای آفرینش تسلیم و خاضع فرمان الهی بودند؛ حال نیز چنین هستند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۸۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و پروردگارش را فرمان می‌برد و چنین هم سزد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و به [امر] پروردگارش گوش بسپارد و خود چنین سزد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که آیه مورد بحث، به تسلیم بودن آسمان‌ها در برابر امر پروردگار اشاره دارد و نشان از آن دارد که همانطور که در ابتدای آفرینش تسلیم و خاضع فرمان الهی بودند؛ حال نیز چنین هستند. «اذنت» (از ماده اُذُن) به معنی گوش است که در اینجا کنایه از اطاعت از امر و تسلیم گفته شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.